Wycieczka edukacyjna do Murzynowa
W czwartek 9 maja 2013r. dwie grupy przyrodniczo – matematyczne oraz przedstawiciele dziennikarzy i fotografów pojechali do Mazowieckiego Obserwatorium Geograficznego naukowo-dydaktycznej placówki terenowej Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego im. Stanisława Murzynowskiego w Murzynowie. Miejscowość ta znajduje się na prawym brzegu Wisły i oddalona jest od Płocka o ok. 20 km w kierunku zachodnim.
Murzynowo to nazwa prastara pochodząca od słowa ,,murzyć”, czyli zachmurzyć. Tam zwiedzaliśmy ogródek meteorologiczny, gdzie wykonywane są pomiary i obserwacje meteorologiczne. Jest to trawiasty obszar o wymiarach 15×15 m, na terenie którego są zainstalowane przyrządy meteorologiczne. Rozmieszczenie przyrządów jest takie, aby nie wywierały na siebie wpływu. Przyrządy umieszczone najniżej powinny znajdować się w południowej części ogródka, a wymagające montowania wyżej, w północnej. Teren jest ogrodzony płotem z wejściem od strony południowej.
Na terenie stacji meteorologicznej wykonuje się pomiary: temperatury powietrza na wysokości 2 m nad poziomem gruntu, temperatury powietrza na wys. 5 cm npg., wilgotności powietrza na wysokości 2 m npg., ciśnienia powietrza, wysokości opadu atmosferycznego, czasu usłonecznienia, widzialności meteorologicznej etc.
Podstawowy zestaw przyrządów w ogródku meteorologicznym to klatka meteorologiczna z kompletem termometrów oraz wiatromierz, deszczomierz Hellmanna, termometry gruntowe, heliograf (ewentualnie przyrządy do pomiarów promieniowania słonecznego), ewaparometr do pomiaru parowania, pyłomierz, barometr.
Klatka meteorologiczna służy do zabezpieczenia przyrządów niezbędnych do pomiaru temperatury i wilgotności powietrza przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, opadów atmosferycznych, osadów oraz silnych wiatrów.
Jest to budka drewniana o szerokości ok. 75 cm oraz głębokości i wysokości ok. 50 cm, ścianki z podwójnych żaluzji, dno trzy deski, dach podwójny opada do tyłu, przód stanowią dwuskrzydłowe, żaluzjowe drzwiczki skierowane na północ, co zabezpiecza przyrządy przed dostępem bezpośredniego promieniowania słonecznego podczas dokonywania odczytów. Specyficzna konstrukcja klatki ma na celu zapewnienie przewiewności jej wnętrza, a tym samym eliminację różnic pomiędzy temperaturą i wilgotnością powietrza notowaną w klatce i na zewnątrz klatki. Jest umieszczona na specjalnym statywie na takiej wysokości, aby zbiorniczki umieszczonych w niej termometrów znajdowały się na wysokości 2m nad powierzchnią gruntu.
Natomiast na nieotrawionym, przekopanym poletku meteorologicznym zorientowanym w osi wschód-zachód zobaczyliśmy jak mierzy się temperaturę gruntu na głębokości 5, 10, 20 i 50 cm. Oprócz tego nauczyliśmy się jak oblicza się parowanie. Pomiary dokonuje się o godzinach : 7.00, 13.00 i 19.00 po czym liczy się temperatury średnie.
Na koniec obejrzeliśmy ekologiczną przydomową oczyszczalnię ścieków, która powstała 1995 roku i baterie słoneczne do ogrzewania wody.
W notatce wykorzystano materiały zebrane przez Julię Bartnicką
z grupy humanistyczno - dziennikarskiej
